Ierland
- Belfast en Dublin
- Rings of Kerry en Connemara
- Cliffs of Moher en Giant's Causeway
- Nieuw in 2025: Cork
Reisdetails

Inclusief
- Alle campinggelden, elektriciteit
- Ferryovertocht Hoek van Holland - Harwich v.v. inclusief 2-persoons binnenhut o.b.v. onbeperkte caravan- of camperlengte
- Ferryovertocht Holyhead - Dublin v.v. o.b.v. onbeperkte caravan- of camperlengte
- 6 excursies
- 2 gezamenlijke bezoeken
- 1 theateravond (inclusief bustransfer)
- 1 welkomstdrankje
- 1 ontbijt
- 1 middagmaaltijd, inclusief een drankje
- 3 avondmaaltijden, inclusief 2 drankjes en koffie (indien noodzakelijk inclusief transfer)
- 1 afternoon tea
- 1 proeverij
- Begeleiding door reisleider(s)
- ACSI Camping Tours-app incl. routes
- Reisgids
- Reüniedag
- 4 nummers ACSI FreeLife magazine cadeau
Exclusief
- Reserveringskosten
- SGR-bijdrage
- Fooien
- Verzekeringen
- Brandstofverbruik
- Douchemunten
- Tolgelden
- Bijdrage Calamiteitenfonds
Neem contact met ons op voor advies over een alternatief.
Dagprogramma
Niet ver van de camping kunt u een bezoek brengen aan Croagh Patrick, al eeuwenlang beschouwd als een heilige berg en vernoemd naar St. Patrick, de beschermheilige van Ierland.
Reisleiders

Veel gestelde vragen
Verantwoord reizen
Kies voor een duurzame vakantie met ACSI Kampeerreizen. Kamperen is niet alleen de meest milieuvriendelijke manier van vakantie vieren, met uw reis worden ook lokale ondernemers ondersteund. We werken direct samen met lokale partners voor campings, uitstapjes en transport. Daarnaast spaart een kampeervakantie met ACSI Kampeerreizen een vliegreis uit en nemen wij geen excursies op in ons programma die schadelijk zijn voor mens, dier en milieu.
Reis bewust
Hoeveel CO2 bespaart u tijdens deze reis door in uw eigen kampeermiddel te slapen in vergelijking met een hotel? Wij rekenen het voor u uit.



Schapen drijven
We zien hoe de natuur zijn werk doet tijdens een herdershond-demonstratie. De herder en zijn hond drijven op een natuurlijke manier de schapen van plek A naar plek B.
Meer over duurzaamheidReisverhalen

Eindelijk is het ervan gekomen: een vakantie in Ierland. Al jaren stond het op ons programma, maar ja, links rijden en dan ook nog met een caravan! In oktober hakten we de knoop door en besloten we met ACSI op reis te gaan. Dit is maar een greep uit onze belevenissen tijdens deze reis. De gezelligheid van de groep, de mooie campings, de individuele uitstapjes onderweg en op de vrije dagen, de gezamenlijke lunches en de info-borrels, het zou vele bladzijden in beslag kunnen nemen.
Schapen en heel veel groen
Begin juni verzamelden we in Hellevoetsluis, met het mooiste weer van de wereld. Als dat geen goed voorteken is. We maakten kennis met de groep – oef, hoe onthoud je al die namen? – en vooral met onze reisleiders. De volgende dag vertrokken we naar Rotterdam voor de overtocht naar Engeland. Er was een prachtige hut voor ons gereserveerd, met douche en toilet. Bij aankomst in Hull de volgende morgen moesten we er meteen aan geloven: links, links, links. En ach, het viel eigenlijk wel mee, al moest je tot de laatste dag ’s morgens even tegen elkaar zeggen: 'Denk eraan, schat, links rijden!'
Dublin
Hierna werd het tijd om een stad te bezoeken: Dublin. We hadden op de infobijeenkomst al "Molly Malone" gezongen en zagen haar daar met haar viskar. Hoogtepunt in Dublin is de universiteit met de Books of Kells en de Library die we met elkaar bezochten. Daarna was er tijd om zelf de stad te verkennen en we genoten in Neary’s Pub van een heerlijke lunch. Er was nog een gezamenlijke stadswandeling en bezoek aan het National Museum.
Killarney
Verder naar Killarney. Onderweg kastelen, ruïnes, voor elk wat wils. Wij fietsten de volgende dagen naar Ross Castle en door het Killarney N.P. en Muskross Castle, een vrij somber landhuis, maar natuurlijk weer met een prachtige tuin, een watervalletje dat je per koets kon bezoeken en de gebruikelijke souvenirwinkel.
Tijdens de verschillende bustochten vertelde de reisleider ons over de geschiedenis van Ierland, de hongersnood en de grote volksverhuizing naar Amerika, over Willem III en zijn strijd tegen het katholicisme, de slag bij Boyne in 1690, over St. Patrick die de slangen en mollen uit Ierland verdreef (vandaar al die prachtige gazons!). En nog veel meer; Ierland ging leven voor ons.
Ring of Kerry
De Ring of Kerry, een dagtocht per bus, was op en top Ierland zoals we het ons hadden voorgesteld. Af en toe zon, regen, harde wind, maar prachtig. Heel veel meren, moeras, grote velden waar de turf vlak onder de oppervlakte ligt en nog steeds wordt gewonnen en gestookt. Het levert niet veel warmte op, maar voor de Ieren kennelijk voldoende; ze lopen tenslotte al bij 18 graden Celsius in korte broek! Er groeit daar niet veel en het enige wat je ziet is schapen. De souvenirwinkels liggen dan ook vol met Ierse schapenwollen truien. Een schaapherder gaf ons een demonstratie met zijn honden, die op verschillende fluitsignalen wisten wat hen te doen stond. En verder prachtige vergezichten en de woeste Atlantische Oceaan.
Nog een stop in Waterville om met Charlie Chaplin op de foto te gaan, een uitzichtpunt bij Ladies View en moe doch voldaan naar de camping.
Dollin en Adare: kalksteenplaten, bloemen en een dolfijn
Op weg naar Doolin bezochten we Adare, een dorpje met gerestaureerde huisjes met rieten daken en natuurlijk weer een kasteel. Op de camping aan de kust stormde het zo hard, dat de boten voor ons bezoek aan de Cliffs of Moher niet uitvoeren. Dan toch maar met de auto. ’s Avonds naar de pub met live music. De volgende dag was de wind wat gaan liggen en reden we naar de Burren: kalksteenplaten waar door ijsvorming, wind en regen diepe spleten zijn ontstaan, maar er groeien een groot aantal bloemen tussen de spleten van de plateaus. In de haven van Doolin genoten we nog van een dolfijn die zich af en toe liet zien.
Gedenkstenen
Een ander hoogtepunt was Connemara National Park, dat bestaat uit veengrond, meren en bergen. Dus ook weer veel turf. Helaas hingen de wolken zo laag, dat we de toppen niet konden zien. We reden naar Delphi, waar de reisleider vertelde over de hongersnood van 1845-1848 door de mislukte aardappeloogsten. Er stierven meer dan een miljoen Ieren door honger en ziekten; er emigreerden er nog eens drie miljoen. Eens maakten zeshonderd hongerige Ieren, mannen, vrouwen en kinderen, sommigen blootsvoets, in maart een tocht van dertig kilometer naar Delphi omdat hun graan en eten beloofd was. Toen ze daar aankwamen, zaten de Engelsen in de herberg uitgebreid te eten en stuurden ze deze mensen terug zonder voedsel; de Engelsen exporteerden het graan liever! Weinigen hebben deze tocht overleefd. Er staan nog diverse gedenkstenen langs de weg in de Lost Valley.
We reden langs de langste (en enige) fjord van Ierland en kwamen bij Kylemore Abbey aan. Eens een cadeau van Mr. Henry voor zijn vrouw, daarna onderkomen van de Benedictijner nonnen uit het Belgische Ieper en nu een internaat. Het neogotische kasteel heeft een botanische tuin en mede door het mooie weer hebben we hier enkele heerlijke uren doorgebracht.
Naar Noord-Ierland
We aten met elkaar scones in Cong, een dorpje aan de oever van Lough Corrib. Rond 1840 werd als werkverschaffing voor de slachtoffers van de hongersnood een kanaal gegraven tussen dit meer en Lough Mask met bruggen en sluizen. Toen het geopend werd, bleek het water weg te lekken in de poreuze kalksteenbodem: er heeft nooit water in het kanaal gestaan. Het dorpje is ook bekend door de film The Quiet Man met John Wayne, zijn standbeeld staat centraal in het dorp, vlak naast de restanten van Cong Abbey, een augustijner abdij uit de 12e eeuw.
We bezochten Galway, Londonderry, de Belleek Pottery, de Old Bushmills Distillery en het Ulster American Folk Park, de Giant’s Causeway met enorme basaltformaties, schattige haventjes en een enge touwbrug tussen het vasteland en een eiland. Maar toen waren we al weer in Noord-Ierland aangekomen.
Indrukwekkend wrak van de Titanic
Na een nacht vol storm en regen vertrokken we met een bus naar Belfast en bij aankomst scheen de zon! Met gids David maakten we een tour door de stad en hij vertelde over de Troubles: dertig jaar van aanslagen tussen protestanten en katholieken. We kwamen langs de vier tot vijf meter hoge ijzeren muur -de hekken stonden nu open- maar het deed wel heel erg denken aan Berlijn en Sarajevo. De stad krabbelt langzaam weer op, maar men blijft op z’n hoede en de muur blijft voorlopig staan. Veel indrukwekkende muurschilderingen, veel (provocerende) Engelse vlaggen. De stad is door deze periode getekend: afbraak en nieuwbouw tussen prachtige, oude gebouwen.
De City Hall viel me tegen, maar het Titanic Quarter was indrukwekkend. Een interactieve expositie in negen zalen laat je de bouw van en de speurtocht naar het wrak van de Titanic zien. Ook zijn de 1e, 2e en 3e klas hutten nagebouwd. Op het terrein is nog veel meer te zien, maar daarvoor ontbrak ons helaas de tijd. Een aanrader!
Een reis die we niet hadden willen missen
De reis is ten einde gekomen. Na een gezellig afscheidsdiner met moppen en limericks namen we afscheid van elkaar, hoewel we nog vele kilometers door Engeland en de overtocht naar Nederland voor de boeg hadden.
Eén ding nog. De wegen in vooral het zuidwesten zijn zo smal (en de maximumsnelheid is 100 km/u!) dat je met je wiel in de linkerberm moet rijden om elkaar te kunnen passeren, iets waar we steeds behendiger in werden. Ierland is natuurlijk geen Italië, maar het heeft een prima temperatuur om rond te reizen. Af en toe regen, maar we hadden geluk: wanneer we uitstapjes maakten, was het bijna altijd droog. Veel wind, ja, vooral aan de zuidwestkust. Maar toch ook af en toe de stoeltjes buiten en genieten van de zon. Een reis die we niet hadden willen missen!